مدح امام محمد باقر علیه‌السلام
امشب میان گریه و لبخند خـود گمم سرشـار از طـلـوع بـهـار تـبـسّـمـم دریایم و طپیده به لب هام نبض موج تا آسـمـان رسـیـده شـعــور تلاطـمم جارو به برج و باروی اندیشه میزنم تا سـائـل مـدایـح معـصوم پـنـجـمـم من شاعر صداقت گـل های قاصدک من جــابـر سـلام رسـولان مـردمـم هر جا که باز پنجـره ای شد کـبوترم هرجا که بسته است در مِهر کژدمم صدها ابـوبـصیـر شود طـفـل مکتبم دریـای عـلم تو بـچـشـانـد اگر خـمم پـیـچـیـده در تـلاوت معصوم نام تو عــطـر گــل مـحـمـدیت در تـکـلمـم برخاک های مرقد نورانی تو ساخت گـلـدستـه ها و گـنـبد زریـن تجـسّـمم امشب دوباره شوق مرا بال و پَر بده امشب که بین گریه ولبخند خود گمم |